| ΚΕ.Π.Ε.Α./Γ.Σ.Ε.Ε.

Προστασία Μητρότητας

Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1483/1984, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 36 του Ν. 3996/2011, απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για το χρονικό διάστημα δεκαοκτώ (18) μηνών μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο, λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία. Η προστασία από την καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ισχύει τόσο έναντι του εργοδότη, στον οποίο η τεκούσα προσλαμβάνεται, χωρίς να έχει προηγουμένως απασχοληθεί αλλού, πριν συμπληρώσει δεκαοκτώ (18) μήνες από τον τοκετό ή το μεγαλύτερο χρόνο που προβλέπεται στην παρούσα, όσο και έναντι του νέου εργοδότη, στον οποίο η τεκούσα προσλαμβάνεται και μέχρι τη συμπλήρωση των ανωτέρω χρόνων.

Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης στην εργασία της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη. Αν υπάρχει σπουδαίος λόγος (π.χ. διακοπή εργασιών της επιχείρησης), ο εργοδότης υποχρεούται να αιτιολογεί την καταγγελία γραπτώς και να προβαίνει στη σχετική κοινοποίηση στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας (άρθρο 10, παρ. 3 Π.Δ. 176/1997).

Επιπλέον προβλέπεται ότι η προστασία έναντι της καταγγελίας της σχέσης εργασίας που παρέχεται στις φυσικές μητέρες ισχύει και για τις εργαζόμενες που υιοθετούν τέκνο ηλικίας έως 6 ετών, με χρονική αφετηρία την ένταξη του τέκνου στην οικογένεια, καθώς και για τις εργαζόμενες που εμπλέκονται στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, είτε ως τεκμαιρόμενες μητέρες με χρονική αφετηρία τη γέννηση του παιδιού, είτε ως κυοφόροι γυναίκες (άρθρο 46 του Ν. 4488/2017).

Τέλος, δυνάμει του άρθρου 3 του Ν. 3896/10 «Εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών κλπ.» ορίζεται (παρ. 1) ότι απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου, σε συσχετισμό ιδίως με την οικογενειακή κατάσταση. Προβλέπεται περαιτέρω (παρ. 2) ότι: «Ο εργοδότης δεν μπορεί να αρνηθεί την πρόσληψη γυναίκας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας. Σε εργασίες όπου για την πρόσληψη απαιτείται η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης, η έγκυος προσλαμβάνεται χωρίς την ιατρική αυτή βεβαίωση, εφόσον οι ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται είναι επικίνδυνες για την υγεία της ίδιας ή του εμβρύου. Στην περίπτωση αυτή, η προσκόμιση της ιατρικής βεβαίωσης γίνεται μετά τη λήξη της άδειας μητρότητας, με την επιφύλαξη των διατάξεων του ΠΔ 176/97».

Από την άλλη πλευρά, το άρθρο 16 του ίδιου ως άνω νόμου, ορίζει ότι «Η εργαζόμενη που έχει λάβει την εκάστοτε ισχύουσα άδεια μητρότητος ή την ειδική άδεια του άρθρου 142 του Ν. 3655/08 δικαιούται, μετά το πέρας των αδειών αυτών, να επιστρέψει στη θέση εργασίας της ή σε ισοδύναμη θέση, με όχι λιγότερο ευνοϊκούς επαγγελματικούς όρους και συνθήκες και να επωφεληθεί από οποιαδήποτε βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την οποία θα εδικαιούτο κατά την απουσία της», προστασία την οποία δικαιούνται, σύμφωνα με το άρθρο 20 παρ. 3, και οι εργαζόμενοι που κάνουν χρήση οποιασδήποτε άδειας, η οποία προβλέπεται για την γέννηση, ανατροφή ή υιοθεσία παιδιού.

Share Tweet